“Ik ben Dirk, bijna 39 jaar oud.  Ik was een nakomer in een gezin waar ik eigenlijk niet gewenst was en dat kreeg ik ook vaak te horen. Ik ben opgegroeid in een gouden kooi, maar zonder liefde. Ik doe al bijna 23 jaar travestieshows en drag queen performances en heb al vier jaar een florerende kringloopwinkel.

Mijn vader is gestorven toen ik zeventien was, een dag nadat hij te weten kwam dat mijn broer en ik homo zijn. Onbewust heb ik daarna mijn emoties onderdrukt, waardoor ik een jaar later volledig blokkeerde. Ik begon van allerlei kwaaltjes last te krijgen, maar geen dokter die een medische reden vond.

Tot ik iemand tegenkwam die me vroeg of ik de dood van mijn vader al verwerkt had. Ik heb toen heel koel geantwoord: “Ja, die is dood, he.” Die persoon heeft mij toen de raad gegeven mijn vaders graf te bezoeken. Ik heb die raad dan toch opgevolgd en ik was stomverbaasd met wat er toen allemaal gebeurde. Ik was ook heel blij dat ik toen alleen op het kerkhof was, ik dacht echt: “Als iemand dit ziet, steken ze mij weg.”

“Zij heeft mij van kinds af aan laten voelen dat ik niet gewenst was.”

Met mijn moeder heb ik nooit een goede band gehad. Zij heeft mij van kinds af aan laten voelen dat ik niet gewenst was en dat ze gelukkig zou zijn geweest als ik er niet geweest was. Zij moest enkele jaren geleden naar een home omdat ze Korsakov heeft, dat is voortijdige dementie door overmatig alcoholgebruik. Die heeft zichzelf dus letterlijk kapot gezopen.

Toen mijn moeder naar het tehuis moest, hebben mijn broer ik nog eens samen gezeten. We leefden toen al een paar jaar in onmin omdat ik gestopt was met werken in zijn zaak. Ik deed dat met de beste bedoelingen, maar dat is duidelijk verkeerd aangekomen. We hebben allebei een zekere bekendheid in Antwerpen omdat we shows doen, en hij heeft geprobeerd de hele Antwerpse gay-scene tegen mij op te zetten. Wat ook grotendeels gelukt is in het begin. Nu, twaalf jaar later, begint dat weer te veranderen, zonder dat ik er al te veel moeite voor moet doen.

Mijn broer is acht jaar ouder dan ik en hij was heel braaf en deed altijd flink wat hem gezegd werd. Hij was helemaal anders dan ik. Ik wou altijd vrij zijn en bewegen, ik wou alles ervaren. Ik had die vrijheid nodig of ik kwijnde weg. Dat zorgde ervoor dat het thuis wel eens botste. Ik mocht niet buiten, dus moest ik manieren vinden om dat toch klaar te spelen. Eigenlijk heeft mijn opvoeding er vooral voor gezorgd dat ik als kind heel goed heb leren liegen, achterbaks zijn, plannen maken…

Ik vond dat verschrikkelijk. Ik deed niks verkeerd maar ik moest die dingen doen om te kunnen genieten van dat beetje vrijheid dat voor andere mensen zo vanzelfsprekend is. Op een gegeven moment ben ik zelfs boven op een brug gaan staan met het voornemen om er een eind aan te maken. Maar ik heb op dat moment ook beseft dat ik hoogtevrees heb. Daar is dus gelukkig niks van in huis gekomen!

“De opera was het walhalla voor mij.”

Ik ben in de drag-wereld terechtgekomen door een verloren weddenschap. Ik zat toen in de kunsthumaniora en dan is het de bedoeling dat je ervaring opdoet. Ik had drie contracten als figurant in de opera van Antwerpen in de wacht gesleept. Ik was zeventien en zat vooral met uit de kast komen in mijn hoofd omdat ik het aanhoudende liegen beu was. En dan kom je in de opera terecht tussen allemaal homo’s! Dat was het walhalla voor mij…

Ik werd daar ook versierd door een van de solisten toen. Hij heeft mij helemaal ingepakt met etentjes en serenades, maar eenmaal we seks hadden gehad telde ik niet meer. Ik was doodongelukkig en woedend. In de kleedkamer zei ik tegen de andere figuranten dat ik hem pootjelap zou doen op het podium en omdat iemand zei dat ik dat niet zou durven hebben we gewed. Als ik verloor, zou ik moeten uitgaan als vrouw. Natuurlijk heb ik niets gedaan, zoiets doe je ook niet voor een publiek. Toen is mijn carrière als drag queen begonnen.”

Open, eerlijk, zelfbeschermend.

Wanneer mensen mij begrijpen, maar ook als ik iemand kan helpen of iets kan bijleren. Of gewoon de zon zien schijnen ’s ochtends.

Proud Mary van Tina Turner.

Tina Turner, ze heeft veel meegemaakt in haar leven en in haar boek schrijft ze over haar vorig leven. Iets wat mij heel erg interesseert.

Aan de kaaien, tussen het Noorder- en Zuiderterras. Omdat je de stad dichtbij hebt, maar het er ook heel rustig is.

Interview en foto’s door Nick De Schutter.